درروایت است که امام(ع)سوگندمی خوردکه شیعه آل محمد نمی میردمگرآنکه ازحوض کوثربه کهم اومی چشانند.اننفس آخرازحوض کوثربه اومی چشانند.امایکمورداتفاقافتادکه ازآب کوثربواسطه یک حکمتهاییقبل ازلحظه آخربه کامش چشاندندوآنجوان امام حسین(ع)بود تا مرحمی بر جراحت دل پدرش بگذارند. چون پیش از آن گفته بود ای پدر! تشنگی مرا از پای در آورد.

مناجات حسینی

یا رب نظری کن که دگر آه ندارم

جز درگه تو جای دگر راه ندارم

بی توشه روانم به دل وادی عشقت

یا رب چه کنم منکه پر کاه ندارم

عذر گنهم نیست بجز دیده گریان

جز اشک، متاع دل گمراه ندارم

عشق تو حسین است و حسین وادی عشق است

جز عشق تو من هیچ به همراه ندارم

دیدار رخ یار اگر جرم و گناه است

ترسی ز گنه از رخ این ماه ندارم

صد بار اگر جان بدهم یا که بسوزم

جز زیر لوای حسنین جاه ندارم

کی می شود آرام دل از سوز حسینی

جز سوختن از عشق حسین راه ندارم

یا رب نظری کن که دگر آه ندارم